Bersatunya ketua-ketua

Satu pertemuan telah berlaku di Wilayah Bulluhan bagi membincangkan strategi bagaimana mengembalikan kestabilan dan menyekat beberapa cubaan pemberontakan dari beberapa kekuasaan terutamanya dari kerajaan jiran dan pengikut setia Maharaja Seri Pura Sakti. Ini amat menyukarkan pihak ketua-ketua wilayah mengatur satu peperangan bagi membebaskan beberapa kota yang ditakluk.

Mereka telah berkumpul buat kali pertama di rumah ketua wilayah ini yang bernama Dalipur Ushi dengan kedatangan 5 ketua-ketua wilayah lain iaitu Ketua Wilayah Kunnin, Ketua Wilayah Durran, Ketua Wilayah Assam dan Putera Emir Din. Setiap ketua memberi pendapat dan buah fikiran untuk menyusun strategi juga janji bersatu hati bagi mengembalikan Kota Pakkis yang dirampas. Putera Emir Din sendiri telah mempunyai perancangan dan pantas dipersetujui oleh mereka semua dengan mengumpulkan 10 ribu tentera di Assam dan 10 ribu tentera di pinggir Kota Pakkis.

Dalam tempoh hampir tiga bulan, mereka berjaya merekrut sehingga 25 ribu bala tentera namun terpaksa mengimpot dan mebina senjata-senjata bagi setiap tentera. Pada masa ini, Putera Emir Din telah menunjukkan satu sikap kepimpinan yang tinggi sehingga menjadi buah mulut masyarakat ketika itu termasuk dikalangan ketua-ketua wilayah. Ketua Wilayah Kunniur dan Maggis telah menghantar satu utusan bagi menawarkan diri menyertai ekspedisi penyingkiran Seri Pura Sakti atau Negeri Atasangin ini. Mereka telah bersetuju menyediakan hampir 30 ribu tentera dan melengkapkan hampir 50 ribu tentera bagi mendepani cabaran hampi 100 ribu angkatan Atasangin.

Kebijaksanaan Putera Emir Din terselah dengan memecahkan gerombolan tentera kepada 8 orang panglima mewakili wilayah masing dengan satu bendera dipegang oleh Putera Khammis iaitu putera sulung beliau. Strategi pertama ialah dengan membina kota tentera bagi setiap bendera supaya pemecahan bala tentera berlaku dan akan menyukarkan musuh menyerang kerana kedudukannya yang berselerak dan perlu banyak serangan bagi menyekang kekuatan namun dapat ditumpaskan setiap masa kerana pembinaan kota yang strategi dan jauh dari perkampungan masyarakat awam.

Setiap purnama berjalan dengan perluasan kawasan kekuasaan apabila setiap kota berjaya menggabungkan kampung-kampung dan pekan-pekan disekitar kawasan bagi menyekat laluan dan sabotaj pergerakan dari Atasangin ke Kota Pakkis. Apabila hampir semua kawasan telah berjaya dikuasai dalam tempoh hampir setahun, gerakan bermula dengan pembinaan empat kota mengelilingi Kota Atasangin. Pertempuran sentiasa berlaku namun setiap kejayaan telah di motivasikan dengan kesungguhan bagi setiap tentera. Mereka akan dijanjikan dengan setiap tapak rumah dan sebidang tanah ladang selain gaji bagi sepuluh keping perak sebulan.

Kejayaan dalam usaha pengabungan ini adalah satu strategi yang amat mahal keranan wujudnya persefahaman antara ketua-ketua wilayah kerana mereka tidak akan kehilangan wilayah tetapi dijanjikan keamanan dan semangat bagi membina satu empayar yang lebih kuat bagi mengelaksebarang ancaman pada masa-masa akan datang.